Natuurlijk ga ik vol voor mijn Plan A, twee maanden wonen bij de Amish, maar ja, het is en blijft een heikel plan om richting Amish gebied te rijden en onderweg contact maken met de Amish zelf of mensen die mij daarbij kunnen helpen. En dan hopelijk een gezin vinden waarbij ik twee maanden mag wonen en werken…. Er kan veel misgaan met dit plan, zoals ik al beschrijf in blog 5 over al mijn angsten. En wat doe ik dan? Gelukkig heb ik niet alleen een Plan B, maar ook nog wel een Plan C en D.

Plan B

Mijn huidige Plan B is het reizen naar twee of drie Nationale Parken in de VS. Ooit heb ik in het Omniversum (grootbeeld filmtheater) een prachtige film over een aantal van deze parken gezien en als er toen een reisagent in de hal had gestaan had ik onmiddellijk geboekt, wat een prachtige natuur!

Grote afstanden

Natuurlijk zijn de afstanden in Amerika heel groot. En ik geloof eerlijk gezegd niet dat dat echt tot mij doordringt. Ik blijf een beetje simpel denken ‘Oh ja, dan huur ik een auto en rijd ik daar en daar naartoe’. Dat kan natuurlijk wel, maar het is 1. totaal niet de bedoeling om de hele tijd in de auto te zitten en 2. volkomen haaks op mijn duurzame doelstellingen met deze reis en 3. geeft waarschijnlijk ook weinig gemoedsrust om duizenden kilometers te rijden.

Honden welkom?

Een andere overweging is natuurlijk of Angel wel welkom is in de Nationale Parken op redelijke auto afstand? Dat heb ik eerlijk gezegd nog niet onderzocht. Wel las ik ergens dat honden wel mogen in het Rocky Mountain National Park, maar dat is natuurlijk aan de andere kant van het land. Eventueel zou ik daar wel naartoe kunnen vliegen? Ook niet duurzaam, maar wel snel.

Plan C

Eventueel heb ik zelfs nog een vaag Plan C en dat is niets doen. Ergens onderdak vinden waar het mooi en rustig is en gewoon twee maanden een digiloos eenvoudig leven leiden. Misschien wat vrijwilligerswerk doen? Of een boek schrijven, zoals ik al heel lang van plan ben. Klinkt ook niet verkeerd toch?

Plan D

Nog vager is het plan om familieleden van vrienden van mij te bezoeken. Niet dat ze echt heel dichtbij wonen, maar toch geeft het wel een veilig gevoel dat ik toch min of meer een bekend iemand in de buurt heb. En wie weet is het heel leuk om op die manier de Amerikaanse manier van leven te leren kennen?